Dag 13 en 14: Victoria en Vancouver

Het kostte wat moeite maar uiteindelijk stond toch iedereen die belooft had mee te doen om 6 uur 's ochtends in zwemkleding op het strand klaar voor onze polar bear dive. We hadden dezelfde strategie als op de nieuwjaarsduik gebruikelijk is, hand in hand heel hard het water inrennen. Dit werkte goed en we zijn allemaal even kopje onder geweest (onvermijdelijk met de hoge golven die er waren, het moet een goed strand zijn om te surfen). Toen er weer uit, al zijn een paar mensen nog iets langer blijven zwemmen (gekken). Het was ondanks dat het zomer was flink koud, mijn voeten waren gevoelloos wat later op die dag bewezen werd toen ik er achter kwam dat ik een snee in mijn voet had van een scherpe schelp. Niks van gevoeld toen ik op het strand stond, maar later toch wel irritant, gelukkig niet diep.
Toen met alle spullen richting Victoria gereden met nog een tussenstop bij Duncan, home of the totem poles, waar zoals de naam al zegt heel veel totempalen staan. Terwijl Ryan lunch insloeg, hebben wij de totemtour gevolgd, wat simpelweg betekent dat je achter de gele voetstappen op de stoep aan loopt in een rondje door de stad. We hadden slim van de afwezigheid van Ryan gebruik gemaakt door een boekwinkel in te duiken opzoek naar een afscheidskado. Ryan wil namelijk graag gaan reizen, dus hebben we een reisboek van plekken om zeker te bezoeken op de wereld gekocht en ook allemaal op de kaart aangegeven waar wij wonen. Helen had echter niet door dat wij de winkel in waren gegaan en heeft braaf alleen de totemtour afgelopen, maar mocht toen van Ryan wel voorin zitten als beloning omdat zij wel deed wat er gezegd werd. Wij beweerden natuurlijk ook dat wij gewoon het rondje hadden gelopen en dat we géén idee hadden hoe we elkaar misgelopen waren.
Eenmaal in Victoria hadden we de middag de tijd om te doen wat we zelf wilden. Victoria is de eerste stad met oude gebouwen (naar Canadese standaard) die we zagen (eindelijk wat cultuur!) en voelde een stuk Europeser dan de rest van de stadjes die we gezien hadden. Mijn groepje heeft het centrum verkent, maar verder niet bijzonder veel uitgevoerd. Die avond hebben we in een restaurant gegeten, dus koken (en afwassen) hoefde niet, altijd fijn.
Dag 14 was een trieste dag, want het was onze laatste dag en al snel zouden we afscheid moeten nemen van elkaar en van Ryan. Helen begon al te huilen toen we van de veerboot afreden en ook de rest ook gemengde gevoelens over de aankomst in Vancouver. We hebben echter de stemming erin gehouden door met onze dierenmaskers op nog een laatste musicvideo te maken en in de avond nog gezellig samen een drankje te doen.
Die middag in Vancouver hadden we vrije tijd en hebben we een deel van het centrum verkent. Het is een vreemde stad met torenhoge flats naast suburban villas, maar de atmosfeer is goed en erg laidback. Het was ongeveer 20 min. lopen van het hotel naar het strand en daar hebben we dan ook een groot deel van de tijd doorgebracht. Het weer was heerlijk, zonnig en rond de 25 graden.
Die avond nog heerlijk gegeten bij een Nepalees restaurant, toen de pub naast het hotel ingedoken en zo heel gezellig de reis afgesloten. Daarna overheerlijk geslapen in een echt bed en een kamer met muren en een dak.