Mush!
Blijf op de hoogte en volg Anne
27 November 2014 | Canada, Vancouver
Het exchange leven heeft andere regels dan het normale leven heb ik gemerkt. Afgelopen weekend ben ik met Larissa (Duits meisje waar ik mee naar Whistler ben geweest) helemaal naar Whitehorse in de Yukon gevlogen. Om een idee te geven: dat is ongeveer hetzelfde als van Leiden naar Lisabon. In Nederland zou je nooit die afstand vliegen voor een weekendje weg, maar als buitenlandse student is het te rechtvaardigen. Whitehorse ligt ongeveer op dezelfde hoogte als Alaska, dus we zaten meteen in de sneeuw. Gelukkig was het er nog niet zo koud voor de tijd van het jaar, het was min 7. Ik was natuurlijk wel mijn handschoenen kwijtgeraakt vlak voordat we weggingen, maar gelukkig kon ik een paar lenen van het hostel.
We gingen eigenlijk om het Noorderlicht te zien, maar het zat ons niet mee: beide avonden was het bewolkt en dus was er niks te zien. Het leverde ons wel twee avonden rond een kampvuur met marshmallows op, maar dat is toch niet helemaal waarom we er waren.
Gelukkig hadden we ook drie uur hondensleeën geboekt en dat de hele reis alsnog de moeite waard. We hadden ieder onze eigen slee met een team van 4 honden. Het waren allemaal lieve honden die niks liever wilden dan lopen. We startten redelijk laat in de middag gestart en het wordt al vroeg donker, dus het laatste gedeelte reden we in de schemering door een landschap van met sneeuw bedekte bomen en bergen omringd door ijsmist. De stilte om ons heen was ongelofelijk. Het is wel harder werken dan je denkt. Je moet constant remmen om de honden op een gelijkmatig tempo te houden en tegelijkertijd moet je je balans houden in de bochten.
Verder was het hostel waar we in zaten was geweldig, het voelde vrijwel meteen als een tweede huis. Nancy, de eigenaresse, is heel warm en ze doet alles om je te helpen dingen te regelen voor tours enzo. In het hostel woont ook een husky, Bertha. Wat heerlijk om na 4 maanden eindelijk weer een huisdier te kunnen aaien!
Op UBC zie je vrijwel geen honden noch katten, maar sinds afgelopen week woensdag hebben we wel een coyote rondlopen op campus. Hij is een ware bekendheid geworden op UBC met een eigen facebookpagina en heet sinds vandaag Carter the coyote. Hij jaagt op de eekhoorns die overal rondlopen en negeert alle studenten die foto's en filmpjes van hem komen maken. The Ubyssey (de Mare maar dan van UBC) heeft een satirisch artikel geplaatst over hoe Carter inmiddels 21,000 dollar in het rood staat. Carter zegt: "All I did was eat a squirrel near the Main Library and make eye contact with a professor. Many students spend five, sometimes six years bathing, breeding and foraging on this campus. I can’t imagine what their costs are like." Spokesperson voor UBC reageerde met: “I don’t care if you’re an animal — a wolf or a bird or whatever. Many of our students manage to complete undergraduate degrees without displaying any higher-order cognitive functioning."
Het houdt ons allemaal geamuseerd in deze drukke tentamenperiode :)
En druk is het want zoals altijd kunnen docenten niet plannen en wordt alles in twee weken gepropt. Nog even volhouden en dan heb ik twee weken om nog even van Vancouver en Canada te genieten!
Want het einde komt al beangstigend dichtbij.
We gingen eigenlijk om het Noorderlicht te zien, maar het zat ons niet mee: beide avonden was het bewolkt en dus was er niks te zien. Het leverde ons wel twee avonden rond een kampvuur met marshmallows op, maar dat is toch niet helemaal waarom we er waren.
Gelukkig hadden we ook drie uur hondensleeën geboekt en dat de hele reis alsnog de moeite waard. We hadden ieder onze eigen slee met een team van 4 honden. Het waren allemaal lieve honden die niks liever wilden dan lopen. We startten redelijk laat in de middag gestart en het wordt al vroeg donker, dus het laatste gedeelte reden we in de schemering door een landschap van met sneeuw bedekte bomen en bergen omringd door ijsmist. De stilte om ons heen was ongelofelijk. Het is wel harder werken dan je denkt. Je moet constant remmen om de honden op een gelijkmatig tempo te houden en tegelijkertijd moet je je balans houden in de bochten.
Verder was het hostel waar we in zaten was geweldig, het voelde vrijwel meteen als een tweede huis. Nancy, de eigenaresse, is heel warm en ze doet alles om je te helpen dingen te regelen voor tours enzo. In het hostel woont ook een husky, Bertha. Wat heerlijk om na 4 maanden eindelijk weer een huisdier te kunnen aaien!
Op UBC zie je vrijwel geen honden noch katten, maar sinds afgelopen week woensdag hebben we wel een coyote rondlopen op campus. Hij is een ware bekendheid geworden op UBC met een eigen facebookpagina en heet sinds vandaag Carter the coyote. Hij jaagt op de eekhoorns die overal rondlopen en negeert alle studenten die foto's en filmpjes van hem komen maken. The Ubyssey (de Mare maar dan van UBC) heeft een satirisch artikel geplaatst over hoe Carter inmiddels 21,000 dollar in het rood staat. Carter zegt: "All I did was eat a squirrel near the Main Library and make eye contact with a professor. Many students spend five, sometimes six years bathing, breeding and foraging on this campus. I can’t imagine what their costs are like." Spokesperson voor UBC reageerde met: “I don’t care if you’re an animal — a wolf or a bird or whatever. Many of our students manage to complete undergraduate degrees without displaying any higher-order cognitive functioning."
Het houdt ons allemaal geamuseerd in deze drukke tentamenperiode :)
En druk is het want zoals altijd kunnen docenten niet plannen en wordt alles in twee weken gepropt. Nog even volhouden en dan heb ik twee weken om nog even van Vancouver en Canada te genieten!
Want het einde komt al beangstigend dichtbij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
